Verdriet die woed
verdriet die woed
even als ik jou zie
even als je verschijn
omgeven door weer en wind
telkens als ik in jou ogen kijk
een storm die voorbij komt
niet van woede, maar van verdriet
tranen ooit gekomen
weten van geen ophouden
zullen die ooit nog opdrogen
laat de wind ze wegblazen
laat ze komen
tot ze verdwenen zijn
een glimlach die verschijnt
maar nog steeds als in jou ogen kijk
een traan, een snik van verdriet
laat het stormen, laat het gaan
laat het regenen tot er geen tranen over zijn
zou dat verdriet ooit eens kunnen vergaan?
even als ik jou zie
even als je verschijn
omgeven door weer en wind
telkens als ik in jou ogen kijk
een storm die voorbij komt
niet van woede, maar van verdriet
tranen ooit gekomen
weten van geen ophouden
zullen die ooit nog opdrogen
laat de wind ze wegblazen
laat ze komen
tot ze verdwenen zijn
een glimlach die verschijnt
maar nog steeds als in jou ogen kijk
een traan, een snik van verdriet
laat het stormen, laat het gaan
laat het regenen tot er geen tranen over zijn
zou dat verdriet ooit eens kunnen vergaan?
Reacties op dit gedicht
| (A)little angel(A): | Vrijdag, mei 18, 2007 13:47 |
| ooh ook mooi! (A)little angel(A) p.s. kmis je! |
|
| Angel13: | Woensdag, mei 16, 2007 22:22 |
| Prachtig en gevoelsvol geschreven! Liefs Angel13 xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: misschien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||