Zoeken
Zoeken
Ik zou de stilte kunnen zoeken op de heide
En op gaan in de natuur.
Niet hoeven kijken naar dag of uur.
Alleen of met ons beide.
Ik zou de rust kunnen zoeken bij de oceaan.
Om sprakeloos in de branding te staan.
Dagen lang dwalen langs het strand.
En uitgeput in slaap vallen op het warme zand.
Maar die verstilde plas.
Heeft toch voor mij
de meeste waarde.
Verscholen in het hoge gras.
Spiegelt hier de
hemel zich op aarde.
Ik zou de stilte kunnen zoeken op de heide
En op gaan in de natuur.
Niet hoeven kijken naar dag of uur.
Alleen of met ons beide.
Ik zou de rust kunnen zoeken bij de oceaan.
Om sprakeloos in de branding te staan.
Dagen lang dwalen langs het strand.
En uitgeput in slaap vallen op het warme zand.
Maar die verstilde plas.
Heeft toch voor mij
de meeste waarde.
Verscholen in het hoge gras.
Spiegelt hier de
hemel zich op aarde.
Reacties op dit gedicht
| Zoé Schellekens: | Donderdag, augustus 08, 2002 22:08 |
| Heel mooi! Groetjes Zoefke |
|
| Hugo Serwy: | Zondag, februari 10, 2002 16:17 |
| Heel mooi! Prachtig idyllisch! | |
| free: | Zondag, februari 10, 2002 10:47 |
| Graag gelezen.. mooi gegoocheld met je zinnen liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Theo Hakvoort | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||