kind van je tijd
op dit netomvangrijk, kolossaalen toch zo verlegenik, pim pam pet te veeljij heb wat met gamenik denk, jij d8zwem waar jij surftaltijd met open ogentransparante doekenin iedere resolutiedat kunstje zoekt jouen de jouwe'k heb meer met verfen museajij ook wat met lettersniet met boekenen toch, ik weetdat jij bentwat ik nu zou zijngeweestresoneren de genen?toe, soms geslotenals een boek zonder regelsdicht dichterdichter bij tot je tastbaar wordt
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Zondag, mei 20, 2007 20:55 |
oew... dit is super! leest lekker en inhoudelijk vol verbaasde liefde. heerlijk! liefs, |
|
| madelief rozenboom: | Zondag, mei 20, 2007 20:24 |
| Ritmisch mooi Volle tekst Met mn mama-bril helemaal mooi! |
|
| Ludy: | Zondag, mei 20, 2007 19:56 |
| Graag gelezen! liefs, Ludy |
|
| Mandje: | Zondag, mei 20, 2007 19:52 |
| moooooi! erg herkenbaar ook, voor een moeder van 3 zonen. liefs, Marianne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tjokvol | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||