verstrikt
Soms voel je je gevangen
verstrikt in de muren van je eigen huis
Verstikt in een web
waar je uit wil
maar de weg
lijkt gesloten
Je wil eruit
onzichtbare tralies
houden je tegen
Onzichtbaar voel jij je
voor iedereen om je heen
Tegelijk het idee
dat iedereen op je let
Volwassen en in staat je eigen
beslissing te nemen
Toch soms kan een misstap
je leiden naar een gevangenis
waar jij niet voor koos
De weg terug
is lang
en lijkt ver
het gras groeit
en wordt groen
maar jij voelt je verdort
Teveel komt er op je af
de behoefe om te beschermen is groot
misschien te groot
want wanneer
wanneer is het nu tijd
Tijd voor jou
verstrikt in de muren van je eigen huis
Verstikt in een web
waar je uit wil
maar de weg
lijkt gesloten
Je wil eruit
onzichtbare tralies
houden je tegen
Onzichtbaar voel jij je
voor iedereen om je heen
Tegelijk het idee
dat iedereen op je let
Volwassen en in staat je eigen
beslissing te nemen
Toch soms kan een misstap
je leiden naar een gevangenis
waar jij niet voor koos
De weg terug
is lang
en lijkt ver
het gras groeit
en wordt groen
maar jij voelt je verdort
Teveel komt er op je af
de behoefe om te beschermen is groot
misschien te groot
want wanneer
wanneer is het nu tijd
Tijd voor jou
Reacties op dit gedicht
| nicoledjb: | Woensdag, mei 23, 2007 20:39 |
| ....... sprakeloos mooi aangevoeld en dat geeft troost omdat anderen mijn gevoel kunnen begrijpen... liefs van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||