De nacht valt, en breekt zijn benen
Onverwachts veranderd alles
Grauw, donker, zwart
Een leugen die alles wist
Maar niet de tranen van mijn gezicht
Over, afscheid, verlies
Achter de liefde schuilt innig vedriet
En een glimlach word vaak een traan
Gebroken, verwoest, leeg
Waarom doet houden van zoveel pijn?