Natuur
Het water is onrustig en de wind zo droevig,
wat scheelt er met de natuur waarvoor de mens moet boeten
Vertel me je pijn en je verdriet
Zodat de rest van de mensheid het ook eens ziet
deel je zorgen, draag het niet alleen,
zo voorkom je dat je net als ik lang geleden verdween
wat scheelt er met de natuur waarvoor de mens moet boeten
Vertel me je pijn en je verdriet
Zodat de rest van de mensheid het ook eens ziet
deel je zorgen, draag het niet alleen,
zo voorkom je dat je net als ik lang geleden verdween
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, mei 27, 2007 14:59 |
| De m"ens boet niet voor de natuur. de dcomheid van de mens boet door de natuur. ela |
|
| Free@Bird: | Zondag, mei 27, 2007 13:29 |
| mooi geschreven dit!! liefs, kerima |
|
| jasmienschrijft: | Zondag, mei 27, 2007 10:58 |
| Heel mooi geschreven, en wanneer leren we mensen met zijn allen het leed te dragen, zodat leed geen leed meer hoefd te zijn. Groetjes, jasmien |
|
| Fairouz: | Zondag, mei 27, 2007 10:56 |
| Zo is het Fairouz mooi | |
| MayadeBij*: | Zondag, mei 27, 2007 10:35 |
| tè lang geleden.. al verdween.. mja. mooi! | |
| Frutske: | Zondag, mei 27, 2007 10:17 |
| Mooi geschreven, mooie vergelijking! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bragan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||