vader
de laatste dingen
hoe je ze weer als kind bekijkt
verwachtingen
van de eerste dagen
weer aan-
gespannen
hoe voorzichtig
je de bal opneemt
opdat hij vooral
niet vallen zou
en als hij toch
vantussen je onhandige handen
schiet
kijk je verwonderd
en
verschiet
van zijn snelle
bots
met iets van afgunst
in je ogen
om zijn veerkracht
zijn spring-
leven
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zaterdag, juni 02, 2007 17:39 |
| heel mooi deze dubbele laagjes ! liefs kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 02, 2007 14:42 |
| wohhhhhh hier word ik dus stil van | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||