De laatste druppel
De laatste druppel
Je laatste woorden waren de druppel
Het wordt nu allemaal teveel
Zó diep geraakt van binnen
M’n hart wordt nooit meer heel
Die vreselijke dingen kan ik niet meer horen
Ze hebben me al té vaak geraakt
En jij ben ermee begonnen
Onze band is kapot gemaakt
Alleen is het jou schuld
En ben ik nu kapot
Zie het allemaal niet meer zitten
Door jou voel ik me zo rot
Het zal me altijd herinnert worden
Want je woont bij mij
Kan je ooit weer naar me lachen?
Zijn we ooit nog samen blij?
Je laatste woorden waren de druppel
Het wordt nu allemaal teveel
Zó diep geraakt van binnen
M’n hart wordt nooit meer heel
Die vreselijke dingen kan ik niet meer horen
Ze hebben me al té vaak geraakt
En jij ben ermee begonnen
Onze band is kapot gemaakt
Alleen is het jou schuld
En ben ik nu kapot
Zie het allemaal niet meer zitten
Door jou voel ik me zo rot
Het zal me altijd herinnert worden
Want je woont bij mij
Kan je ooit weer naar me lachen?
Zijn we ooit nog samen blij?
Reacties op dit gedicht
| Alie Hoogenboezem-de Vries: | Dinsdag, juni 05, 2007 16:15 |
| is niet voorspelbaar of je ooit nog samen kunt lachen, uit je gedicht gilt de vraag om begrip... toi toi Elinee Alie |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, juni 05, 2007 15:56 |
| Wat erg dit, heb je er hulp bij gezocht, want het lijkt me ontzettend moeilijk liefs en sterkte Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elinee | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||