winschoten
Alfred J. Kwak
Houdt nog altijd stand
Samen met het getiktak
Van de klok aan de wand
Oude tijden, kloksgewijs
Vergaan
Passerende auto’s als bewijs
Zonde om bij stil te staan?
Maar m’n hart slaat over
Bij het zien van de lege banken
Met tijd als rover
Aan de druk van tijdsverloop te danken
Waar zijn de tijden
Dat dagen onbepaald waren
Verrassing moest leiden
Gevoelens zichzelf nog konden verklaren?
Ik loop langs die lege flat
Zie jouw lege slaapvertrek
Dat stukje in m’n hart nog steeds bezet..
Maar toch vrede met mijn nieuwe plek
Want tijden sluiten
Tegelijkertijd
Openen ze deuren naar buiten
Van eentonigheid bevrijd..
Houdt nog altijd stand
Samen met het getiktak
Van de klok aan de wand
Oude tijden, kloksgewijs
Vergaan
Passerende auto’s als bewijs
Zonde om bij stil te staan?
Maar m’n hart slaat over
Bij het zien van de lege banken
Met tijd als rover
Aan de druk van tijdsverloop te danken
Waar zijn de tijden
Dat dagen onbepaald waren
Verrassing moest leiden
Gevoelens zichzelf nog konden verklaren?
Ik loop langs die lege flat
Zie jouw lege slaapvertrek
Dat stukje in m’n hart nog steeds bezet..
Maar toch vrede met mijn nieuwe plek
Want tijden sluiten
Tegelijkertijd
Openen ze deuren naar buiten
Van eentonigheid bevrijd..
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Dinsdag, juni 05, 2007 20:58 |
| heej wat leuk!! ik woon ook in winschoten:D toevallig in de bomenbuurt? liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marthe88 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||