De Zoektocht
Niet meer weten wat je doet.
Kan toch heel vervelend zijn.
Niet meer weten wat je hebt gedaan.
Is iets , daar wen je ook niet aan.
Het verleden is geweest.
Was je toen een beest ?
Je wilt het je graag herinneren
wat is dat aan het verhinderen
Delen uit het verleden weet je niet meer
Je probeert het te herinneren keer op keer
Het zijn net zwarte gaten
Frustrerend is het zeker ,
Je kan het haast niet los laten
Eigenlijk wil je daaraan niet meer denken.
Wordt je ooit bediend op je wenken ?
Het zonnetje schijnt nog niet bij jou in het heden.
Vind je in een van de zwarte gaten de
antwoorden voor het verwerken van het verleden ?
Kan toch heel vervelend zijn.
Niet meer weten wat je hebt gedaan.
Is iets , daar wen je ook niet aan.
Het verleden is geweest.
Was je toen een beest ?
Je wilt het je graag herinneren
wat is dat aan het verhinderen
Delen uit het verleden weet je niet meer
Je probeert het te herinneren keer op keer
Het zijn net zwarte gaten
Frustrerend is het zeker ,
Je kan het haast niet los laten
Eigenlijk wil je daaraan niet meer denken.
Wordt je ooit bediend op je wenken ?
Het zonnetje schijnt nog niet bij jou in het heden.
Vind je in een van de zwarte gaten de
antwoorden voor het verwerken van het verleden ?
Reacties op dit gedicht
| The Cowboy: | Dinsdag, februari 12, 2002 23:27 |
| Probeer niet de gaten te vullen, die bewust verdrongen zijn... probeer te achter halen waarom ze verdrongen zijn, en werk daar aan... G. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eddy Mulder | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||