Gewrongen einde
Gezwollen tranen,
dwalen door de wind
gebroken banen,
door verdriet verblind
vernielde gedachtes,
vasklampend aan mijn ik,
ontnomen van krachten
pijn waarin ik verstik.
Gevoelens verdwijnen
op een slag,
genomen door het einde,
van je laatste dag.
dwalen door de wind
gebroken banen,
door verdriet verblind
vernielde gedachtes,
vasklampend aan mijn ik,
ontnomen van krachten
pijn waarin ik verstik.
Gevoelens verdwijnen
op een slag,
genomen door het einde,
van je laatste dag.
Reacties op dit gedicht
| someone really special: | Zondag, juni 24, 2007 14:13 |
| ik word er helemaal stil van ... echt heel mooi! xxx |
|
| switi lobi: | Zondag, juni 10, 2007 18:09 |
| Simpel mooi... Liefsliefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, juni 09, 2007 21:55 |
| mooi dit verdriet verwoord in een mooi aanhoudend rijm ! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stofvod | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||