(woensdag 6 juni ’07)

Niet meer


Hou je mond,
ik wil het niet meer horen.
Ik wil je niet verder
mijn hoop de grond in zien boren.

Wil niet horen dat je wegzakt,
dat je het hebt opgegeven.
Wil niet voelen dat je steeds verder
bij me wordt weggedreven.

Wil niet denken aan de pijn
die zal komen als je ons verlaat.
Wil niet denken aan
als je niet meer bij ons staat.

Moet niet denken aan de dag
dat jij aan ons je afscheid schrijft.
Mag niet denken aan de leegte
die dan in me achterblijft.

En ik kan al helemaal
niet denken aan het feit
dat over een korte
of een lange tijd
we je kwijt
zullen zijn.

En zo bekruipt me het gevoel
dat het al te laat is.
En dat ik je eigenlijk
nu al zo ontzettend mis..