glas

glas

Het is onmogelijk en toch is het waar.

Eeuwig vertrouwen is geschaad,

en de angst te verliezen is omgeslagen

in een drang te vermoorden.

Het gevoel is niet meer onbeschrijfelijk,

maar agressief, niet meer tastbaar.

Je ogen blijven me aankijken,

terwijl je je hoofd afwend.

Wat is je idee geweest over dit weerzien?

Het spijt me, nooit zal ik je weer aanraken.

Ik weet het, onze band was te breekbaar,

glas is open, doorzichtig, maar ook keihard.

Geschreven door

Nemesis

0

Reacties op dit gedicht

Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Mariskatju:	Dinsdag, juni 12, 2007 19:47
Mooi verwoord

Phantomastica:	Dinsdag, juni 12, 2007 17:39
Glas is keihard EN scherp, glas maakt meer kapot dan je lief is

Over dit gedicht

Auteur: Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 12 juni 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Wij] [Teleurstelling]