Zesluik van Liefde
Zesluik van Liefde
*
de warmte van je lichaam
doet mij willoos smelten
jij sluit mijn liefde in
*
het oudje dwaalt
door foto’s
van haar
eerste liefde
zij verslindt de blik
in zijn ogen
die eens
de hemel lieten zien
ze stralen nog
maar haar hart
kan het niet aan
*
haar mond
doet hem golven
over ontelbare zeeën
van liefde
*
onze liefde
heeft geen woorden nodig
wij zwijgen hemels
onze liefde
kaatst als kometen
en laten hier en daar
een splinter na
*
mijn handen
verdwalen
jij wijst mij
de weg
*
de hemel doet ons samensmelten
warm en sluimerzacht
in een nacht van pure liefde
van eindeloze overgave
*
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Woensdag, februari 13, 2002 20:22 |
| zijdezachte slijmering hmmm *smelt* Sheen |
|
| Nathalie van Meesen: | Woensdag, februari 13, 2002 13:39 |
| Mooie titel en een prachtig gedicht,ik heb jou gedichten niet eerder gelezen maar hierbij mijn complimenten. | |
| lejaeghere rudi: | Woensdag, februari 13, 2002 12:17 |
| Mooi, geen woord teveel of te weinig. Teder en innig verhaald. Groeten, Rudi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||