na weer een slecht gedicht
vraag ik een ongewone vraag
aan de stenen van de straat
en vervloek ik al het licht
de woorden komen vanzelf vandaag
het is donker, de lucht praat
geeft me woorden die ik haat
en zinnen met gewicht
na een minder slecht gedicht
bedank ik de lege lucht
voor woorden als een gezicht
als kleren die ik nu draag
na een zware zucht
wordt het donker belicht
leef ik even zonder vraag
tot het donker weer voor me staat