Kwakkelen
't Is niet waar, ik zie de zon.
Ik open gauw de deuren van mijn balkon.
Want na dagen van natte regen,
Valt een warm zonnetje niet tegen.
Lekker buiten een ontbijtje,
Kopje thee, brood en een eitje.
Dan de krant, en oh nee,
Daar gaan we weer,
Het trekt weer dicht voor de zoveelste keer.
Donkere wolken pakken zich samen,
Die zijn weer een bui aan het beramen.
Snel weer naar binnen met de zooi,
Terug inside mijn gouden kooi.
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Zaterdag, juni 16, 2007 16:27 |
| heerlijk beschreven:) liefs, kerima |
|
| ela: | Zaterdag, juni 16, 2007 11:59 |
| Laat je niet vertellen dat de zon verdwijnt! leef in gedachten door de wolken met de zon. (Wel je ramen sluiten hé) ela |
|
| Fairouz: | Zaterdag, juni 16, 2007 11:33 |
| Ramen en deur open heerlijk Maar het kwakkelt hier ook hoor Liefs fairouz | |
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 16, 2007 10:38 |
| Heerlijk gedicht, ook hier staat de balkondeur open Liefs Cobie Kuzzz |
|
