maanlicht
Stemmen van een andere tijd
lijken een verslaafdheid
gezichten van daarvoor
worden geschetst in een ander gehoor
vervaagde beelden zijn zichtbaar
maar ondraagbaar
moeilijk om aan te zien
wat het heeft gedaan
de flitsende pijnlijkheiden zijn om af te zien
de getuigen van het maanlicht
zijn de enige hoop
behartigd me zicht
op een goede afloop
zoveel liefde, soms een traan
wat het met me heeft gedaan
de spiegel een beeld van de angst
nachten duren zo het langst
schaduwen in mijn ziel
reden tot ik viel
scheuren in mijn hart
blindelings door het zielesmart
Reacties op dit gedicht
| happiness.: | Zaterdag, juni 16, 2007 19:17 |
| prachtig gedicht, zo droevig geschreven maar toch zoo mooi. kusz |
|
| Free@Bird: | Zaterdag, juni 16, 2007 15:22 |
| droefmooi geschreven liefs, kerima |
|
| wolkie: | Zaterdag, juni 16, 2007 15:19 |
| Echt prachtig mooi en heel ontroerend Ik heb de tranen in mijn ogen staan... |
|
| Elinee: | Zaterdag, juni 16, 2007 13:36 |
| Ontroerend! Ontzettend mooi gedicht. Liefs, Eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klein_Dichteres | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||