Langzaam laat ik mij vervoeren terwijl ik hier zit,
zittend in het schemerende licht van een kleine vlam
betoverd door het licht drijf ik verder en verder,
ondersteund door de noten van een hemelse melodie

Op het ritme van de viool zoef ik voort de nacht in,
nog even en ik ben aangekomen in mijn eigen paradijs
een dwarsfluitje lieflijk spelend toont mij de weg,
daar verschijnen al de poorten van het hemelse rijk

Vergezeld van een zachte drum gaan de poorten open,
en met zwevende stappen ga ik mijn geluk tegemoet
eenmaal binnen trekt een klarinetje mijn aandacht,
ik laat mij door haar begeleiden naar een pleintje

Het klarinetje begint om mij heen te dartelen,
waardoor een klein briesje wind mijn armen streelt
Gecharmeerd laat ik deze kleine meid mij betoveren
niet merkend dat het briesje groeit en groeit

Klarinetten en dwarsfluiten versterken de melodie,
mij meevoerend in een kleine werveling van genot
een strijkkwartet verhoogt langzaam aan het tempo,
de werveling voert me omhoog de lucht in

Trombones, trompetten en tuba's tonen hun kracht,
aangesterkt met de stevige slag van pauken
zo komt de melodie in zijn hoogste versnelling,
daar zweef ik dan, gedragen door prachtige klanken

Maar dan ineens... ik val en ik val en ik...
zit weer in het schemerende licht van de vlam
een cimbaal had een eind gebracht aan de symfonie,
maar toen begon de dwarsfluit een nieuw lied...

(gedichtje geschreven dankzij ijsprinsesje die me welliswaar een heel andere titel had opgegeven, maar ja, mijn inspiratie dreef me een beetje een andere richting uit)