Een nieuwe tijd...
Een nieuwe tijd...
Er is een nieuwe tijd aangebroken.
Voor mij zijn vele vragen uitgesproken.
Ik voel er opent zich een nieuwe weg.
Geloof me als ik dat tegen je zeg.
Ik ga verder op reis voor nu zonder verdriet.
Maar jij blijft bij me en vergeten doe ik je niet.
We hebben kostbare momenten mogen delen.
Vele herinneringen die me ook niet zullen vervelen.
Maar het mocht niet zo zijn.
Een toekomst samen met mijn.
Er is een nieuwe tijd aangebroken.
Voor mij zijn vele vragen uitgesproken.
Ik voel er opent zich een nieuwe weg.
Geloof me als ik dat tegen je zeg.
Ik ga verder op reis voor nu zonder verdriet.
Maar jij blijft bij me en vergeten doe ik je niet.
We hebben kostbare momenten mogen delen.
Vele herinneringen die me ook niet zullen vervelen.
Maar het mocht niet zo zijn.
Een toekomst samen met mijn.
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, juni 18, 2007 20:37 |
| vergeten doe je niet...je draagt het mee en later wordt het rijkdom binnenin, ook al heb je nu verdriet fijn geschreven ! liefs kerima ellouise |
|
| Hans Winter: | Maandag, juni 18, 2007 20:23 |
| nee vergeten hoef je niet, gevoelens neem je mee naar je nieuwe ervaringen, om die daarmee, bereid als je bent, naar je liefste waarheid te verrijken. groetje, hans |
|
| Fari S. : | Maandag, juni 18, 2007 18:39 |
| Dankbaar en iets verlangend naar fijne tijd samen in vroegere tijd. Mooi geschreven. liefs, fari |
|
| Oorlam: | Maandag, juni 18, 2007 16:48 |
| op naar het nieuwe dan maar, aai |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||