Het beestje.
Het beestje.
Daar schuil je dan
, huilend
en
ineengedoken als een boorling
die nooit de kans kreeg meer te zijn,
gevlucht voor
alle gesar en gejaag
op jouw zijn,
veroordeelt voor een nog te creëren misdaad
van je scheppers zelve
verschuilt in de schubben
van mijn geweten
al ben je in weze onsterfelijk
door
de kabouters en andere herinneringen op je rug
tot
zij
ook
stervelingen worden zullen.
. dan ga je maar……………….
Sammeke.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Donderdag, februari 14, 2002 18:30 |
| echt Sammy, | |
| pramodah: | Donderdag, februari 14, 2002 10:55 |
| mooi gedicht sammy....stervelingen zijn we allemaal maar tevens onsterfelijk door wedergeboorte....... pramodah |
|
| vlinder538: | Donderdag, februari 14, 2002 04:40 |
| heel erg mooi gedicht heb hem wel minimaal 2 keer moeten lezen, maar dat heeft echt wel wat!!!!! kusjes Kimberley |
|
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, februari 14, 2002 01:05 |
| mooi...sprekend op jou manier. kan me er wel een beetje in vinden. |
|
| waterval: | Donderdag, februari 14, 2002 00:36 |
| mooi gedicht.... | |
| Sith: | Donderdag, februari 14, 2002 00:25 |
| je kan echt goed schrijven ... Dikke Kus xxx |
|
| Sith: | Donderdag, februari 14, 2002 00:25 |
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||