Ik stel me aan
Binnen in mij is het een hel
en toch vind ik dat ik me aanstel
Om te huilen is er voor mij geen goede rede
Ver weg is veel minder vrede
Ik doe zielig en heb altijd maar vedriet
maar waarom, begrijp ik zelf niet
Want ik heb het goed en best wel fijn
waarom moet ik dan toch altijd vedrietig zijn
Kijk is naar de mensen die in oorlog moet leven
die hebben altijd pijn, ik maar voor even
Het is dus eigenlijk niet eerlijk dat ik huil
daarom hou ik vanaf nu mijn muil
Tenminste, ik ga het proberen
ik ga proberen om mezelf niet meer te bezeren
Er zijn mensen die lopen zonder een schoen
dus waarom... waarom moet ik nou zielig doen
Reacties op dit gedicht
| The Wizard Of Lightning: | Donderdag, februari 28, 2002 12:32 |
| Ik ben sinds kinds af aan al depresief geweest.. Het gevoel wat je hebt is wie je bent.. accepteer het dat heb ik ook gedaan.. Ik heb nu nog steeds moeite met me gellukkig te voelen maar ik kan wel lol maken in het leven.. Jij bent wie je bent en dat je verdriet hebt maakt je juist een beter mens! Een mens die nooit iemand anders opzettelijk met pijn zou opzaddellen.. Jij bent iemand waar mensen in de toekomst op kunnen bouwen! LuvYa- Tha Wizard |
|
| Marieke 14: | Vrijdag, februari 22, 2002 19:10 |
| Ik ken het gevoel.. Maar in jou leven zijn jou problemen belangrijk, en help je die mensen ermee door net te doen of er niks is? Sterkte.. | |
| Frummel: | Donderdag, februari 14, 2002 12:20 |
| Je mag best verdrietig zijn als jij dat zo voelt.. En tranen huilen niet.. Hoe groot of klein je verdriet ook is, als jij het zo voelt, dan stel je je niet aan... Liefs Frummel |
|
| Joàolijn: | Donderdag, februari 14, 2002 11:35 |
| Anne,ik ken dat verdriet, en niemand die het ziet. Blijf schrijven zo'n mooie gedichten, een opluchting, om pijn te verlichten. Zo weten mensen zoals ik, dat we niet alleen met zo'n verdriet zit. Marjolijn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anne(13) | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||