vanbuiten leef ik maar vanbinnen..
Ik leef mn leven
zoals elke dag.
Maar nu leef ik
de dag zonder
een lach.
Ik leef als in
een roes.
Het leven gaat
door, ik leef
het omdat het moet.
Elke dag zijn
er nare momenten,
nee dan voel ik
me niet goed.
M'n toekomst,
geen idee hoe
die eruit zal zien.
Ongeluk of
geluk misschien.
Het leven leek
eerst zonder zorgen.
Maar dat was
schijnbaar een
mooie droom.
Er waren wel menig
problemen zaten
eerst verborgen.
Nu lijkt alles
een diep gat,
ik probeer eruit
te klimmen.
Maar telkens
als ik er bijna
denk te zijn
val ik weer met
een klap.
zoals elke dag.
Maar nu leef ik
de dag zonder
een lach.
Ik leef als in
een roes.
Het leven gaat
door, ik leef
het omdat het moet.
Elke dag zijn
er nare momenten,
nee dan voel ik
me niet goed.
M'n toekomst,
geen idee hoe
die eruit zal zien.
Ongeluk of
geluk misschien.
Het leven leek
eerst zonder zorgen.
Maar dat was
schijnbaar een
mooie droom.
Er waren wel menig
problemen zaten
eerst verborgen.
Nu lijkt alles
een diep gat,
ik probeer eruit
te klimmen.
Maar telkens
als ik er bijna
denk te zijn
val ik weer met
een klap.
Reacties op dit gedicht
| Lamia*: | Vrijdag, juli 27, 2007 00:13 |
| meid de meod niet laten zakken herken me der in wens je super veel sterkte dikke knuf lamia x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flowertjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||