jij..
Ik weet niet hoe jij je voelt,
Niet wanneer je lacht.
Weet alleen,
Dat ik niets van je verwacht.
Je ogen kijken mij zo aan,
Ze verraden me niet veel.
Maar dat geeft niet,
Dat is niet wat ik van je wil.
Ik heb je nodig, meer dan je denkt,
Het gaat om het gevoel, dat je me schenkt.
Dat stuk geluk, dat jij me steeds weer geeft,
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Als ik je zie, voel ik me rijk,
Niet overbodig of alleen.
Het is van alles tegelijk,
Ik voelde het meteen.
Ik heb je nodig, meer dan je denkt,
Het gaat om het gevoel, dat je me schenkt.
Dat stuk geluk, dat jij me steeds weer geeft,
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Niet wanneer je lacht.
Weet alleen,
Dat ik niets van je verwacht.
Je ogen kijken mij zo aan,
Ze verraden me niet veel.
Maar dat geeft niet,
Dat is niet wat ik van je wil.
Ik heb je nodig, meer dan je denkt,
Het gaat om het gevoel, dat je me schenkt.
Dat stuk geluk, dat jij me steeds weer geeft,
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Als ik je zie, voel ik me rijk,
Niet overbodig of alleen.
Het is van alles tegelijk,
Ik voelde het meteen.
Ik heb je nodig, meer dan je denkt,
Het gaat om het gevoel, dat je me schenkt.
Dat stuk geluk, dat jij me steeds weer geeft,
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Nooit intenser heb ik het beleeft.
Over dit gedicht
| Auteur: corine | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||