We wonen allen samen onder één dak
En nochtans is de wereld rond en niet vlak
Wellicht zien wij daardoor elkander niet staan
Trots dat wij met het zelfde dak zijn begaan

Eens kop omhoog eens kop omlaag als lamzak
Dan weer met volle moed en felle aanpak
Om geen groter gat in de ozon te slaan
Zijn we zelfs eens tot in Kyoto te gaan

Energie besparing riep het groene vlak
Terwijl er steeds meer luchtvervuiling uitbrak
Met meer blauw op straat ging de hemel er aan
Alsof de atmosfeer zich grauw leek te slaan

Geen groen blaadje meer op jong of oude tak
Want de stam steekt afgehakt al in de zak
In plaats daarvan staat een heel hoge hijskraan
Die zich van al onze blikken heeft ontdaan