Nooit willen geloven
Uit haar ogen sprak angst,
ze wilde het niet horen.
Ze wilde alleen maar vergeten
wat er ooit gebeurd was.
Zelfs toen mensen het begonnen op te merken
bleef ze het steeds ontkennen.
Ze wilde niet geloven
dat het enige wat waar was
dat was wat zij zeiden.
Ze dacht nog steeds dat de waarheid
haar weer leugens vertelde...
ze wilde het niet horen.
Ze wilde alleen maar vergeten
wat er ooit gebeurd was.
Zelfs toen mensen het begonnen op te merken
bleef ze het steeds ontkennen.
Ze wilde niet geloven
dat het enige wat waar was
dat was wat zij zeiden.
Ze dacht nog steeds dat de waarheid
haar weer leugens vertelde...
Reacties op dit gedicht
| [B]lack [A]ngel: | Vrijdag, juni 29, 2007 14:10 |
| mooi geschreven! Soms zijn het enkel de leugens die je kunt geloven! maar toch mooi geschreven!!! hou je sterk! -XxX- hessvj.! [B]lack [A]ngel |
|
| Roo$je: | Zondag, juni 24, 2007 19:51 |
| Het is moeilijk om andere mensen te geloven als je niet in jezelf gelooft.. Liefs, kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||