En dan is er...
Om de stilte te doorbreken,
Zet ik eens even de radio aan.
Begin er harder van te lopen,
Zeem het ene na het andere raam.
Het gaat zo lekker op die beat,
Dat je binnen no-time de achtertuin weer ziet.
Kijk die leuke bloemetjes
We zien weer eens wat kleur.
En met de tuindeur open,
ruik ik ook hun geur.
Mijn thuisgevoel is echt compleet,
Als de radio dan even zwijgt,
Zodat alleen het geluid van de vogels overblijft.
...Koffie?
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Maandag, juni 25, 2007 12:46 |
| heerlijk jouw gedicht , heel mooi | |
| Windwhisper: | Maandag, juni 25, 2007 10:28 |
| Geef maar een bakkie troost...zwart graag zonder suiker. het regent hier dikke druppels Mooi even tijd om tussendoor wat gedichten te lezen en te genieten puur sang Liefs Cobie |
|
| Saudade: | Maandag, juni 25, 2007 09:45 |
| Heeeeeerlijk gedicht, meid!! Ik herken dit volledig! Thee, mag dat ook? liefs, Marianne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Poemetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||