Het is een lang verhaal...
het begon allemaal op
19 juli 2006, waar jij
mij mee nam , naar de sterren
voor een lange avond.
Het was al zeker na twaalf uur
dat ik weg smolt van je
verliefde kijkers.
Eerst was ik wat onzeker,
er is ook een moment geweest
dat ik nie wist hoe het verder
moest.
Want ja kzag je niet veel , en
ja ik heb strenge ouders maar
het wilde niet zeggen dat ik je
niet graag zag !
Jaja , 12 september 2006.
Het gesprek s'avond, heeft
de doorslag gegeven. Jij aan
zee met je waalse maten.
En ik aan het thuiswachten.
Hele avond met opgekropte
gevoelens van verdriet.
Die ik eenmaal thuis in men
bed, de vrij loop liet gaan.
De volgende dag op school ,
vond ik troost in de armen
van men beste vriendin.
Maar ik hield ng teveel van
je... en 22 september om
precies te zijn. Nja dan
begon mijn grote nachtmerrie !
Ik kon geen woord tegen je
zeggen, ik kon het niet
af en toe vlugte ik die avond
eens weg naar buiten , uit verdriet.
Maanden van verdriet, maanden...
van koude dagen. Maanden van
dommigeheden.
In december kwam er nog eens
dat we elkaar zagen ! Voor keer
grondig te klappen. Weer een klap
erbij.
Het nieuwe jaar begonnen...
eidelijk kon ik je een beetje
uit men gedachten verbannen.
Maar dan het weekend... nja
het weekend op 7 april 2007.
Zag ik je na een lange tijd
terug... we konden weer
normaal doen tegen elkaar en het
was zo super !
In die 3 dagen besefte ik al
vlug hoeveel je nog voor
mij betekende, en dat ik je
echt niet kon vergeten.
Ik vertelde het je dan maar
eerlijk in een brief over
men gevoelens. Jij antwoorde
dat ik moest opletten dat ik
het weer niet moeilijk krag.
Ja tuurlijk heb ik het moeilijk
maar niet meer zoals die beruchte
maanden van toen. Want eindelijk
door dat jij het mij hebt gezegt !
door jouw is het langzaam doorgedrongen
dat dat ik niet was ! dat snijden
geen zin had !
En nu ja nu ... het verhaal begon
iets minder dan een jaar geleden.
enja, sven , ik moet je vertellen
ik zie je nog steeds heel graag.
En kan je nog steeds niet uit men
gedachten plaatsen. ja na 11 maanden
en 5 dagen om precies te zijn.
Ja zolang... ik weet dat het moeilijk
zou zijn om opnieuw te beginnen,
maar ik zou er voor vechten.
om het lange verhaaltje kort te maken.
ik zie je gewoon dood graag !