Niet meer
Kijkend door het raam naar buiten
Niet zient, alleen de ruiten
Hopend dat ik naar je kan kijken
De tijd zou dat niet rijken
Maar wat moet ik met jou?
Als ik je toch niet vertrouw
Wetend dat het nergens omgaat
Alleen om wat je aanraakt
Je zegt wel van niet
Maar ik ben bang dat je liegt
Al die kleine dingen wijzen
Dat ze mijn standpunt bewijzen
Het is jongens eigen, ik weet
Maar mijn gevoelens zijn die je vergeet
En thuis zoek ik me daarom rot
Ik ga er echt van kapot
Sorry, en daarom moet ik dit doen
Niet meer, die ene zoen
Reacties op dit gedicht
| *broken star*: | Woensdag, juni 27, 2007 18:25 |
| oooh... mooi geschreven heel veel sterkte , tkomt wel goe ! Xknuf |
|
| Indo_Lady: | Woensdag, juni 27, 2007 17:38 |
| Ik zie mezelf er echt in.. het komt wel goed.. praat er over.. Liefs |
|
| Br0kEn: | Woensdag, juni 27, 2007 14:19 |
| wens je heel veel sterkte groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fetal_Mindx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||