Zo boos, woede en verdriet
Zo oneerlijk en troostloos
Lijkt dit alles wat het biedt
Geen schijn van kans
Geen plek op deze aarde
Een hopeloze tijd
Zo schat je je waarde

Laten we eerlijk zijn
Je bent niet alleen
Het is wat je zelf bekijkt
Met het hart van steen
Je bent sterk genoeg
Om te kunnen beslissen
Of je het zo laat varen
Om troost te willen vissen

Je kunt je dan vastknopen
In je cirkel van pijn
Tevens kun je ook kiezen
Om bij een visser te zijn

Zij kan zich binden
In de wegen die je gaat
Zij kan met jou vinden
Jouw waarde die bestaat
Zij kan jouw boosheid
Je woede en verdriet
Gaan zien en medeleven
Haar liefde die het ziet

Schaam je niet
Voel je niet schuldig
Geef haar een hand
Laat maar even gaan
Zie jezelf weer staan
Laat je zon weer schijnen
Laat je steen verdwijnen
Zie je onvindbare schat
Die je alleen bijna verliet