hoe lust ik ons
elke adem wil ik
roven schrille klanken
hardheid naar het midden brengen
liefde daar als ijzer smeden
tot het heter niet meer gaat
’t als gesmolten gloeiend erts
kolkend door de aderen stroomt
naakt aantrekt als ziltige huid
’t wildste wil ik uit jou
tokkelen tot gitaren wenen
krijsend snaren springen
dansend in een hemels vuur
samen sterven.
**********
sunset 01-07-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Zondag, juli 01, 2007 10:14 |
| stilmakend mooi!! liefs, hilde |
|
| Windwhisper: | Zondag, juli 01, 2007 09:13 |
| zou ik bijdeze reacties in het achtergrondkoor mee kunnen fluisteren | |
| Hilly N: | Zondag, juli 01, 2007 09:08 |
| Als een mooi lied. Bijzondere klanken. Lieve groet, Hilly |
|
| lommert: | Zondag, juli 01, 2007 07:44 |
| pak gelijk mijn gitaar en zou een lied kunnen spelen van dit moois;) stevige groet willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||