Ik voel me zo leeg.
Leeg van de tranen die ik elke dag laat.
Ze zijn op.
Geen gevoelens meer.
Nooit meer.
Mijn hart kwijnt weg.
Het voelt niets meer.
Mijn tranen zijn op.
Ik kan niet langer schuilen in mijn verdriet.
Er rest allen nog pijn.
Pijn om mezelf te zijn.
Bang om te laten zien dat ik niet vrolijk ben , zoals ik mij voordoe.
Bang om niet begrepen te worden.
Bang om verder te gaan zonder tranen , alleen nog pijn.