Geen weg terug
Ze stond daar in de deuropening,
Mascara uitgelopen,
En de tranen diep in haar ogen,
Wachtend op hulp.
Politie belde aan,
En ze stond daar zo hulpeloos,
Trok haar schoenen aan,
Weg,weg..
Ze rende door alle straten,
Niets bracht haar tot rust,
En ze struikelde over haar eigen schoenen,
Geen gevoel meer.
Wat moest ze doen,
Waar moest ze heen?
Geen uitwegen meer,
Geen weg terug.
Mascara uitgelopen,
En de tranen diep in haar ogen,
Wachtend op hulp.
Politie belde aan,
En ze stond daar zo hulpeloos,
Trok haar schoenen aan,
Weg,weg..
Ze rende door alle straten,
Niets bracht haar tot rust,
En ze struikelde over haar eigen schoenen,
Geen gevoel meer.
Wat moest ze doen,
Waar moest ze heen?
Geen uitwegen meer,
Geen weg terug.
Reacties op dit gedicht
| Elieve*: | Vrijdag, juli 06, 2007 13:31 |
| Heel erg indrukwekkend, ik het gevoel dat er nog iets na komt, zou willen weten waar het over gaat.. Heel erg mooi. KUS. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||