Zwijgende strandwandeling
Zwijgende strandwandeling
Zwijgend lopen ze op het strand
Ze raken elkaar niet aan
Lopen zelfs niet hand in hand
Totdat zij stil blijft staan
Genietend blijft ze kijken
‘Mooi hè deze lucht’
Begint door z’n haar te strijken
Waarop hij vermoeiend zucht
‘Sta toch niet zo te aaien’
Haar handen trekt ze terug
En begint zich om te draaien
Maar hij kust haar vlug
‘Ja, de lucht is prachtig’
Sorry ik reageerde verkeerd
Samen kijken ze aandachtig
En voelt zij zich weer geaccepteerd
Zwijgend lopen ze op het strand
Ze raken elkaar niet aan
Lopen zelfs niet hand in hand
Totdat zij stil blijft staan
Genietend blijft ze kijken
‘Mooi hè deze lucht’
Begint door z’n haar te strijken
Waarop hij vermoeiend zucht
‘Sta toch niet zo te aaien’
Haar handen trekt ze terug
En begint zich om te draaien
Maar hij kust haar vlug
‘Ja, de lucht is prachtig’
Sorry ik reageerde verkeerd
Samen kijken ze aandachtig
En voelt zij zich weer geaccepteerd
Reacties op dit gedicht
| dark_fairy: | Woensdag, september 05, 2007 19:35 |
| heel mooi geschreven echt waar en bedankt voor je reactie op mijn gedicht |
|
| mobar: | Vrijdag, juli 06, 2007 23:54 |
| Mooi, | |
| krstnn: | Vrijdag, juli 06, 2007 23:20 |
| Apart, maar héél mooi. liefs, |
|
| Ric Geedneth: | Vrijdag, juli 06, 2007 22:43 |
| Ric Geedneth: | Vrijdag, juli 06, 2007 22:43 |
| Soepel lopend gedicht, leuke beeldende vertelling. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elinee | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||