ooit ademden wij simultaan
mijn ogen liggen in de regen
jouw voeten verloren in de nacht
dragen mijn vragen weg
op een spiegel
onder mijn ogen
diepzwarte schaduwen
kleur van verbrande bloemen
als krijtrotsen in zee
breekt mijn stem
brandt als een witte maan
op de lippen
jouw schouders dragen
de schemering van straatlantaarns
hun schijn vloeit in mijn bloed
langs jouw gebogen hals
de spiegel beslaat onder onze adem.
**********
sunset 07-07-2007
**********
| arie: | Zaterdag, juli 07, 2007 14:45 |
| geurende bloemen gedragen over de brug kleuren het leven liefs, arie |
|
| ela: | Zaterdag, juli 07, 2007 11:57 |
| mereltje: | Zaterdag, juli 07, 2007 11:31 |
| heel mooi gedaan graag gelezen | |
| lonely 1: | Zaterdag, juli 07, 2007 11:14 |
| zo droevig mooi... liefs en knuffel, hilde |
|
| Hilly N: | Zaterdag, juli 07, 2007 09:37 |
| Zo prachtig. Lieve groet, Hilly |
|
| remie: | Zaterdag, juli 07, 2007 09:35 |
| nog steeds een beetje triest en donker, maar zo liefdevol mooi beschreven...liefs remie | |
| Windwhisper: | Zaterdag, juli 07, 2007 09:11 |
| pure poezie al is de tendens zo droevig het is en blijft een schoonheid in het schrijven liefs Cobie Kuzzz Goede morgen Sunset Ingo |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juli 07, 2007 09:02 |
| Triest maar wonderschoon... Liefs... |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||