Waarheid keert geen tij
dromen vloeien weg
daar waar, niets kan bloeien
uit schuldgevoel
Wij zijn slechts doders
van tijd geweest
loze woorden zonder lijnen
punt gebrandmerkt in het vel
Mijn eens zo vertrouwde boek
gerafeld aan je kaft, bekoorlijk
neergelegd om te verstoffen
te verdwalen in de toekomst
Laat me los
ik vergeef je,
liefs
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 juli 2007 | ||
Thema's: |