zonder jou
alleen ben ik in huis.
de stilte word gebroken.
door de televisiebuis.
berwaarloosd lig ik op de bank.
ik wil geen eten.
ik wil alleen maar drank.
ik kan het nog niet aan.
als ik naar je foto kijk.
vloeit opnieuw een traan.
als je het echt wil weten.
ik kan je niet.
ik wil je niet vergeten.
waarom ben je niet gebleven.
zonder jou kan ik niet.
wil ik niet meer leven.
de stilte word gebroken.
door de televisiebuis.
berwaarloosd lig ik op de bank.
ik wil geen eten.
ik wil alleen maar drank.
ik kan het nog niet aan.
als ik naar je foto kijk.
vloeit opnieuw een traan.
als je het echt wil weten.
ik kan je niet.
ik wil je niet vergeten.
waarom ben je niet gebleven.
zonder jou kan ik niet.
wil ik niet meer leven.
Reacties op dit gedicht
| xJANAAAAAAAA.: | Zondag, oktober 24, 2010 12:55 |
| heel mooi gedicht echt waar! je bent gwn een natuurtalent in zulke gedichten da ik er zelf moet van wenen. | |
| xxMariska: | Donderdag, juli 19, 2007 01:08 |
| Heel mooi verwoord wat je voelt, prachtig gedicht. En sterkte ermee! Liefs xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Misjee | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||