Mijn lieve dochter.
Ik schrijf je dit gedicht in de hoop dat je nog veel mag leren.
Zodat je altijd op deze woorden mag teren.
Beloftes zijn er gemaakt door jou zoveel.
Geloof mij maar soms zie ik er nog van geel.
Maar alles heb ik jou vergeven.
Zodat jij weer rustig verder kan leven.
Maar vergeet een ding nooit,ik ben een echte moeder voor jou.
En dat is dan weer de reden dat ik zoveel van jou hou.
Jij hebt nu een eigen leven.
Geniet daarvan meisje want je hebt zoveel te geven.
Samen met je nieuwe man red jij het wel.
Maar pas op wil niet altijd alles te snel.
Zoals je gemerkt heb los veel praten een hoop op.
Zorg dat je daar alsjeblieft nooit mee stop.
Vergeet een ding nooit ik zal jou nooit iets verwijten.
Dat zijn nu eenmaal de gegeven feiten.
Jij hebt het recht om voor je zelf te kiezen.
Maar beloof mij neem nooit geestelijk bij mij vandaan je biezen.
Weet verder dat ik je nooit zal laten staan in de kou.
Want je weet dat zal ik nooit toestaan omdat ik zoveel van jou hou.
Je eerste dochter wordt je maar een keer gegeven.
En geloof mij maar dat was en is nog steeds het mooiste in mijn leven.
Gooi je masker maar af meisje,laat zien wie je ben.
Zodat een ieder kan zien hoe ik je ken.
Voor mij ben je een fantastische meid en dat meen ik echt.
Iemand die dat niet vind die kan jou maar slecht.
Zo deze woorden gooi ik maar in jou gezicht.
Voor jou was en is speciaal dit gedicht:)
Dit is speciaal opgedragen voor mijn lieve en enigste dochter Natasja.76