Zwerveling
Op mijn geliefd plekje
in de duinen.
Viel in de avondduister
de stilte weer in.
in de duinen.
Viel in de avondduister
de stilte weer in.
Telkens als ik de zee
weer zie en ruikt.
De wind weer door mijn
weer zie en ruikt.
De wind weer door mijn
haren voelt.
Voel ik de storm in mij
bedaren en komt mijn
innerlijk tot rust.
bedaren en komt mijn
innerlijk tot rust.
Zie vogels verdwijnen
aan de horizon.
Soms wou ik dat ik het
aan de horizon.
Soms wou ik dat ik het
ook zo kon.
Misschien dat ik daar in
de verte, voorgoed mijn
innerlijke rust weer
hervond.
de verte, voorgoed mijn
innerlijke rust weer
hervond.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, juli 13, 2007 07:19 |
| Mooi weer en graag gelezen Liefs Cootje stille groet |
|
| janakinatha dasa: | Vrijdag, juli 13, 2007 05:40 |
| eenzame vogel vliegt onzeker in grijsblauw tot ziens en vaarwel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||