Mijn druppels
een druppel valt op de grond,
niet zomaar een druppel.
een druppel bloed.
alleen sta ik voor het altaar.
het mes nog in mijn rechterhand,
bloed in mijn linker.
een lange witte jurk,
met rode vlekken en vegen.
het bruidsboeket stevig in mijn hand gedrukt.
de doornen van de rozen,
doorboren mijn vingers.
als ik mijn hand bal tot een vuist.
het is allemaal jou schuld.
niet zomaar een druppel.
een druppel bloed.
alleen sta ik voor het altaar.
het mes nog in mijn rechterhand,
bloed in mijn linker.
een lange witte jurk,
met rode vlekken en vegen.
het bruidsboeket stevig in mijn hand gedrukt.
de doornen van de rozen,
doorboren mijn vingers.
als ik mijn hand bal tot een vuist.
het is allemaal jou schuld.
Reacties op dit gedicht
| MarieJulie: | Woensdag, juli 18, 2007 15:49 |
| hey, dit is een gedicht waarbij ik me echt iets kan voorstellen, wie zoiets kan schrijven wint mijn sympathie zeer zeker!! Goed gedaan. -x-MJ |
|
| Windwhisper: | Zondag, juli 15, 2007 13:17 |
| van zelfmoord kun je nooit iemand de schuld geven het is een eigen keuze sterkte Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elise-gevoel- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||