Wat ik niet kan, kan Hij
Wat ik niet kan, kan Hij
Onder een bladerendek
Op een stille plek.
Door het ruisen in de bomen.
Voel ik tranen komen.
Hier is niemand die het ziet.
Iets merkt van het verdriet.
Die voelbare binnenpijn.
Een stukje onmacht in het zijn.
Grauwe vlinders maken me moe.
Zou ze willen kleuren, maar hoe.
Als het toch maar zomeren kon voor jou.
Die koude winter verdwijnen zou.
Ik zie de gevouwen handen van mij.
En weet, wat ik niet kan, kan Hij.
© Hilly
17 juli 2007
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Dinsdag, juli 17, 2007 22:18 |
| Mooi het vertrouwen, heel prachtig hoe jij dit onder woorden weet te brengen. Liefs van Marousia | |
| lommert: | Dinsdag, juli 17, 2007 18:52 |
| zulks vertrouwen...ja, mooi liefs van mij willem |
|
| fortuna: | Dinsdag, juli 17, 2007 16:16 |
| een steun en toeverlaat. Mooi om te hebben... Liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, juli 17, 2007 12:57 |
| Een rustige overgevend wetend gelovend vertrouwen. Mooi en heel graag gelezen. Liefs, sunset |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, juli 17, 2007 10:24 |
| droefmooi deze voelbaarheid...in een vast vertrouwen ! liefs kerima ellouise en met Sam gaat het goed hoor...hij is dol op schoenen afbreken :-) maaaaaar is zo''n grote lieve knuffelbeer...dank je he ! |
|
| remie: | Dinsdag, juli 17, 2007 08:19 |
| eventjes gewoon stilstaan bij de dag, eventjes tot jezelf komen, waarom zouden geen tranen mogen vallen...liefs remie | |
| mums: | Dinsdag, juli 17, 2007 08:15 |
| droefmooi lieve Hilly, ik hoop dat de vlinders weer kleuren gaan. liefs mums |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, juli 17, 2007 08:08 |
| Met respect voor jouw geloof en je vertrouwen gelezen Liefs Cobie Goede morgen Hilly Kuzzz |
|
