gemis
’t niets drupt als regen in de dagen
en pagina’s bladeren vanzelf
steeds naar de eeuwigheid
eenzaamheid schrijft zich vandaag
niet treuriger als toen
’k je zweeg op maagdelijk papier
in steen en glas gestold mijn lachen
jouw mond spreekt mij gesloten
al dat wat niet te horen was, alleen.
**********
sunset 18-07-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| Fari S. : | Woensdag, juli 18, 2007 22:27 |
| Heel intens, duidelijk en mooi geschreven Sunset. Mag ik jou op afstand knuffelen? liefs, Fari |
|
| Laurens Windig: | Woensdag, juli 18, 2007 17:02 |
| Hoe bijzonder dat dit gedicht me meeneemt naar somberheid. | |
| Oorlam: | Woensdag, juli 18, 2007 09:36 |
| Droefmooi | |
| sunset: | Woensdag, juli 18, 2007 09:11 |
| Laat ik hier zelf als tussendoortje opmerken dat ik het heb over mijn steeds nog pijnvol voelbaar gemis van belangloze moederliefde. sunset |
|
| Klaes: | Woensdag, juli 18, 2007 09:09 |
| intens verdriet schrijf je hier groet/klaes |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 18, 2007 08:32 |
| Droevig Sunset Ingo, ik zou je willen troosten maar vind even de woorden niet kuzzz |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 18, 2007 08:30 |
| je verdriet zo voelbaar geef de moed niet op ,groetjes Dirk | |
| Hilly N: | Woensdag, juli 18, 2007 08:27 |
| Verdrietig mooi. Lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||