Eindeloos bestaan
Ach ja, soms moet je even pauze nemen
En dan weer verder gaan
Tijdelijk stoppen met schrijven
Om even stil te staan
Dan de pen weer pakken
En delen wat je voelt
Niemand heeft je uit te lachen
Als de gevulde pen je koelt
Wanneer het nodig is
Mag je me schrijven
Ik hoop écht dat je dat weet
Want ondanks alles moet je blijven
Totdat het leven je vergeet
En dat mag nog een eeuwigheid beslaan
Lieve schat, luister naar me
Ik houd écht van je
Dus laat het ons nog even bestaan...
Reacties op dit gedicht
| peersmans : | Vrijdag, juli 20, 2007 03:15 |
| hey, prachtig gedicht en het is volkomen waar! mijn pennetje was wel echt uitgedroogd voor lange tijd maar hier ben ik dus weer :-) xxx slaapzacht kevin |
|
| fortuna: | Vrijdag, juli 20, 2007 00:34 |
| mooie wens. Liefs |
|
| David Matser: | Vrijdag, juli 20, 2007 00:08 |
| Erg mooi, deze. welterusten liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||