gemarteld door de betekenis
langzaam tergend om me heen
verbeeld ik mij duizend dingen
een samenvloeiende macht
geketend aan verbeelding
zie ik flitsen om me heen
rakend diep de wonden
veroorzaakt door innerlijk geween
gestenigd door die blik
besef ik steeds meer en meer
dat de dag de nacht kan zijn
want lijden noemt men ook wel zeer
ik besef wat ik zeg en het doet zeer
dat ik weet hoe laat het is
en welke weg ik nog kan gaan
dat afscheid nader komt
en de scheiding zeer nabij
lijden is dus wat ik doe
dat liefde alleen niet genoeg is
en houden van slechts een deel
van het enorm grote geheel
getekend in de geschiedenis
herhaaldelijk gebeurd
dat liefde ook weer haat is
en ik wenend ga
lonely 1: | Vrijdag, juli 20, 2007 15:32 |
zo mooi maar toch zo droef, ik hoop dat het niet is wat ik denk, liefs en troostende knuffel, hilde xxx |
|
*alice*: | Vrijdag, juli 20, 2007 14:33 |
Aag... zo mooi en meevoerend, en dan toch zo triest. Sterkte voor jou, tot aan dit komend eind en verder. Met liefs en gelukswensen, Alicia |
|
appelboom: | Vrijdag, juli 20, 2007 12:02 |
Stilmakend mooi verwoord... Fijn je weer te lezen, Kevin! Met mijn liefs, een fijne dag, Vicky |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juli 20, 2007 10:55 |
jij weet hoe laat het is, maar zovelen weten dat niet; wie is beter af? alle liefs en sterkte Jannie |
|
sensi: | Vrijdag, juli 20, 2007 07:17 |
Ook deze is erg mooi..met een droevig slot. Een doorvoeld schrijven. Liefs |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 juli 2007 | ||
Thema's: |