De blik in haar ogen kan nooit hebben gelogen want haar duistere verleden is vervlogen
De klank van haar stem zet mijn woede klem want haar eerlijkheid is zo heerlijk ad rem
Haar hoop verzacht de sloop van haar dubbelzinnige horoscoop uit haar vroegere levensloop
Soms zullen haar wenkbrauwen naar mij nog fronzen maar zij zal haar aandacht nooit meer laten verslonzen noch haar tranen laten plonzen
Mijn eeuwig genegen gefluister klinkt altijd door haar duister en legt haar verliefde verstopte oor altijd te luister
Haar glimlach is een teken van een onbekende dag waarop tussen ons alles mag, dan gaat ze helemaal oogverblindend overstag
Haar omhelzing is als een herrinering van haar ontroering toen ze mij na mijn jarenlange eenzaamheid onverwachts opving
Onze toekomst is de uitkomst van de zeldzame vondst van niemandsland waar alleen de engel van eeuwigheid gonst