narcisme
de man beeft hevig in opwinding
waar ogen kijken diep in ‘t spiegelend meer
zijn schoonheid onderdanig is hij zeer
en innerlijke vrede is niet echt zijn ding
hij blijft stoïcijns in zijn omhulling
is als een prins, een heerser van de streek
maar door het twijfelen wordt hij bleek
bereikt hij ooit zijn kus van zelfvervulling?
en in de nacht telt hij de zwarte schapen
in jeugdgedroom soms onverschillig gapend
voor medemens in smart en pijn
zijn schoonheid is de edelsteen door hem te rapen
en niets beroert hem anders nog dan slapend
geen mens maar slechts narcist te kunnen zijn.
sunset 25-07-2007
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, juli 25, 2007 16:48 |
| als men naar "kennen en kunnen" kijkt bij b.v. twee colicitanten, en de weegschaal staat in ballans dan spreekt het uitterlijk als voordeel inderdaad. Dat gaat onder dan het mom van : "het oog wil ook wat" "zucht" Het zou niet zo mogen zijn Liefs, arie |
|
| conan: | Woensdag, juli 25, 2007 12:16 |
| naast het door u beschreven narcisme , heb je ook een ander soort narcisme : het zichzelf innerlijk bewonderen hoe goed , zuiver , mooi mijn ziel is.... maar knap! liefs conan*** |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 25, 2007 10:32 |
| yep ben het met je eens narcisme een vorm van lelijkzijn in het aanbidden van jezelf een psychische ziekte liefs Cobie Goede morgen Kuzzz |
|
| ela: | Woensdag, juli 25, 2007 10:00 |
| Grijp mar die edelsten, je verdient hem met je prachrig schrijven. "la |
|
| sunset: | Woensdag, juli 25, 2007 09:53 |
| Wanneer uiterlijkheden belangrijker zijn dan, en de eigen uiterlijke schoonheid tot obsessie wordt (van man of vrouw). Met sarcastische dank aan het heersend modebeeld. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||