getuigen
Alleen de bomen
waren getuige van woorden
die smekend de nacht
werden ingegooid.
Ze kijkt rond
alsof ze daarmee
hoopt dat er toch iemand
de woorden heeft opgevangen
Ze lacht
alsof ze daarmee
haar tollende gedachten
het zwijgen kan opleggen
Alleen de bomen
waren getuige van de lach
die huilend de nacht
werd ingegooid.
waren getuige van woorden
die smekend de nacht
werden ingegooid.
Ze kijkt rond
alsof ze daarmee
hoopt dat er toch iemand
de woorden heeft opgevangen
Ze lacht
alsof ze daarmee
haar tollende gedachten
het zwijgen kan opleggen
Alleen de bomen
waren getuige van de lach
die huilend de nacht
werd ingegooid.
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Maandag, februari 18, 2002 21:03 |
| wauw Iriske, deze vlamt wel zeg! Echt heel aangrijpend, mooi maar triest...ik heb er toch minstens een flard van opgevangen hoor... Heel veel liefs, ikke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iris | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||