Ongesproken woorden
Ongesproken woorden
Ik las ze op je lippen,
jij las ze op de mijne.
Ongesproken woorden,
sprongen van lip op lip.
En de onzichtbare vonkjes
toen we zoenden...
deden mijn lippen tintelen.
Je lachte en omarmde me,
ik lachte vrolijk terug.
Tijdens onze langste dialoog
kwam er geen woord ten sprake
Ik las ze op je lippen,
jij las ze op de mijne.
Ongesproken woorden,
sprongen van lip op lip.
En de onzichtbare vonkjes
toen we zoenden...
deden mijn lippen tintelen.
Je lachte en omarmde me,
ik lachte vrolijk terug.
Tijdens onze langste dialoog
kwam er geen woord ten sprake
Reacties op dit gedicht
| JustxAxEmo: | Donderdag, juli 26, 2007 22:37 |
| Oehhh!! mooi :D | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 26, 2007 22:32 |
| heel mooi | |
| Elieve*: | Donderdag, juli 26, 2007 22:03 |
| in een woord prachtig. Liefde kan zo fijn zijn.. Heerlijk simpel omschreven. KUS. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Magdalia | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||