Hoop doet leven.
Opgeborgen
maar toch te vinden
is er die hoop.
Miniem
en ontzettend lang
loopt hij door...
tot bij jou?
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zondag, augustus 26, 2007 22:11 |
| Een pracht dit. Liefs van Marousia | |
| * mop: | Maandag, augustus 20, 2007 20:24 |
| Mooie lieverd!! Pff kom maar snel terug hoor want ik mis je ontzettend hard! xxxx hou van je | |
| Imbroglio.: | Vrijdag, augustus 17, 2007 11:59 |
| Prachtig geschreven! En verder ben ik het met de mooie woorden van Roo$je eens! Liefs, x |
|
| Butterfly_*: | Dinsdag, juli 31, 2007 19:41 |
| ik kom niet meer op msn. | |
| Roo$je: | Zondag, juli 29, 2007 23:18 |
| én zonder hoop kun je niet leven, dus altijd blijven hopen en nooit opgeven!! Nog eens mijn liefs, Kus |
|
| Roo$je: | Zondag, juli 29, 2007 23:17 |
| Jouw woorden zo mooi, prachtig gewoon! Je groeit in je schrijven!! Liefs, Dikke kus |
|
| Miguel_: | Vrijdag, juli 27, 2007 16:27 |
| Ik hoop het :). | |
| Harri haller: | Donderdag, juli 26, 2007 23:25 |
| Dit is best wel heel er goed! | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 26, 2007 23:23 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: **irmani** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||