en toen was het zover ik keek in je ogen voelde de pijn diep vanbinnen en vroeg je hand ter ere van een dans met mij ik voelde de pijn zo hard zo diep ze stak ze stak ze stak zo hard waar heb ik dit aan verdiend ? ging er door mijn hoofd ik moet blijven rechtstaan rechtstaan niet neervallen bleef ik diep in mijzelf herhalen kom hier laat me niet gaan ik wil niet weg nu nog niet nog niet help me dan toch ziet niemand dat ik lijd ben ik onzichtbaar help me dan toch ik lijd zo’n pijn het steekt het steekt sstttt nog niets zeggen even genieten even genieten probeer te blijven ademhalen en niet vallen zeg nog niets zwijg gewoon en geniet van je laatste dans is het nu echt gedaan? moet het nu echt zo eindigen? waarom waarom en toen was je er je keek in mijn ogen onbezonnen nu ja hoe kon het nu toch anders je wist van niets ik probeerde een glimlach deed mijn best ik doe mijn best nu nog waarom toch? je ogen veranderden al in een vraagteken was het misschien de frons van pijn die me had verraden ? ik vroeg het mij af alleen rechtstaan rechtstaan nog niet neervallen hou nog even vol oke het gaat terug kijk naar me voor een van de laatste keren kijk naar me alsjeblieft ik smeek je kijk naar me zodat ik me die blik kan herinneren auw het doet pijn zo’n pijn kan niet langer aan ik moet neervallen het spijt mij lieve schat geef je hand geef je hand en hoe het komt weet ik niet maar wonderbaarlijk je gaf je hand waarschijnlijk om me mee te leiden naar de dansvloer maar ik nam je hand vast en legde ze daar waar mijn lichaam verscheurd was door die 2 verachtelijke kogels auw pijn maar voel dan toch lieve schat snap je het niet ? waarschijnlijk voel je nu iets nat mijn bloed je kijkt naar je hand en dan die blik een menging van afschuw en angst dan die blik naar mij en ik kan echt niet meer sorry ik moet neervallen laat me gaan laat me gaan laat me vallen op die koele vloer gewoon liggen zodat ik mijn ogen kan sluiten en steken overal en ik kan niet meer goed ademhalen en en en … niets meer