Gemis van 't kind
Gemis aan moeder ..thuis ,
gemis aan vaders ..zachte hand,
familieleven maalt tot gruis ,
het blij gevoel...verzandt.
Kind zijn is nu moeilijk,
er is geen aandacht meer,
alles is voor hen verfoeilijk,
en spelen... mag niet meer!
Zittend voor hun webcam,
smekend om een blik,
is alles wat nog kan,
soms pakt hen wel de schrik.
Als liefde is in ieders hart,
valt alles op zijn pootjes
het kind niet meer verward,
wordt zo toch stilaan grootjes!
gemis aan vaders ..zachte hand,
familieleven maalt tot gruis ,
het blij gevoel...verzandt.
Kind zijn is nu moeilijk,
er is geen aandacht meer,
alles is voor hen verfoeilijk,
en spelen... mag niet meer!
Zittend voor hun webcam,
smekend om een blik,
is alles wat nog kan,
soms pakt hen wel de schrik.
Als liefde is in ieders hart,
valt alles op zijn pootjes
het kind niet meer verward,
wordt zo toch stilaan grootjes!
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, juli 29, 2007 16:35 |
| om te huilen, zo waar en toch mooi beschreven. gr. honingbijtje |
|
| blauw-oogje-73: | Zondag, juli 29, 2007 12:03 |
| Heel mooi prachtig. Geen woorden voor. Liefs blauw-oogje-73 |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, juli 29, 2007 11:57 |
| hier staat meer dan een paar woorden iets om eens goed te overdenken mooi liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bees17 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||